Amorphis hayatımın bazı dönemlerinde severek dinlediğim ama hiçbir zaman çok özel bir yere koymadığım (ya da koyamadığım) bir gruptu. Black Winter Day ve Tuonela albümlerini severek dinlemişimdir vaktiyle. Eclipse ise topluluğun 2006 yılının başında piyasaya sürülen son albümü. Eclipse’in kritik olduğu nokta ise albüm çalışmalarından önce vokalistleri Pasi Koskinen’in ayrılmış olması. Vokalist değişiklikleri diğer çalgıcıların değişmesine göre biraz daha riskli değişikliklerdir. Bildiğiniz üzere Pasi Amorphis’e, tam da grup temiz vokallere ağırlık verirken dahil olmuştu. Daha sonrasında da topluluk bu şekilde müzik yapma konusundaki kararlılığını gösterince Pasi’nin sesi Amorphis’in karakterinin güçlü elementlerinden biri olmuştu. Kanımca bu yüzden yeni vokalist Tomi Joutsen’in işi oldukça zordu. Lakin Tomi işin üstesinden gelmeyi başarmış. Tomi’nin sesi Pasi’nin sesine göre daha kalın fakat oldukça benzer tonlarda. Bu yüzden eski Amorphis parçalarını da kolayca söyleyebileceğinden eminim. Yeni albüm Eclipse’e dönersek. Kesinlikle baş döndürücü ve inanılmaz. Kritiğimin başında Amorphis için iyi şeyler düşündüğümü ama çok özel bir yere koyamadığımı söylemiştim. Eclipse albümü ile birlikte Finlandiya’nın başarılı topluluğu artık çok daha başarılı bir grup benim gözümde.
Albüm, cep telefonu melodisini andıran klavye tonları ile yani Two Moons ile başlıyor. Yeni vokalist daha ilk şarkıdan sesinin brutalleşeceğinin sinyallerini veriyor. Meraklanan Amorphis fanlarına buradan duyurulur; evet Eclipse ile Amorphis brutal vokallere geri dönüş yaptı. Bu dönüşün sebebi vokalist değişikliği ile aldıkları riski azaltmak olması kuvvetle muhtemel ki bence gayet iyi yapmışlar. Albüm genel haliyle oldukça melodik (bir Amorphis albümünden bekleneceği üzere) ve zaman zaman da oldukça brutal, lakin bir Black Winter Day beklememenizi öneririm. Açıkcası Elegy ile de kıyaslamak doğru olamayacaktır lakin Eclipse’i daha önceki tüm Amorphis albümlerine tercih edeceğimi de belirtmem gerek (zevk ve renk, lütfen lüzumsuz tartışmalar başlatmayın). Tekrar albüme dönersek, albümde ki en ilginç iki şarkı House of Sleep (bu parçaya klip çektiler). House of Sleep aslında klasik bir gothic rock parçası. Sentenced, HIM ve daha bir çok Fin topluluk bu yapıda milyon tane şarkı yaptı, lakin House of Sleep bu şarkıların bir çoğundan çok daha iyi olmuş, ilk önce şarkıyı Amorphis’e hiç yakıştıramadım fakat zamanla şarkıyı çok sevdim (kendileri son günlerde ki ruh halimle çok uyumlular). Albümde diğer çok sevdiğim şarkıları ise teker teker saymak istemiyorum. Çok da fazla etkilenmediğim parçayı söylesem yeter o da Under a Soil and Black Stone (ki bu şarkıda gayet güzel). Sonuç itibari ile Eclipse dinlemeden önce hiç de heyecanlanmadığım ama dinledikten sonra dünyamı sallayan inanılmaz bir albüm. Eclipse hakkında söyleyebileceğim tek şey gitar tonları biraz daha sert olsaydı(the Vision Bleak gibi mesela) on üzerinden onluk olacaktı. Şu an ise dokuz ile idare edecek.
Bir yanıt yazın