Musiki Cemiyeti
Musiki'ye Gönülden Bağlananların İnternet Mecmuası

Beseech – My Darkness, Darkness

Beseech - My Darkness, Darkness | Musiki Cemiyeti

My Darkness, Darkness Albüm incelemesi | Gothic metal’e ne oldu? Moonpsell’e gothic demek ne kadar doğru bilmiyorum, Tiamat zaten neredeyse ölü durumda ve Johan Edlund’u gördüğüm zaman kalbim kırılıyor. Sentenced ise… Ne güzel gruptun sen Sentenced… Neyse gözlerimiz iyice dolmadan Finlandiya ekolü HIM’in de dağılmasıyla birlikte yerel sınırları içine kapandı diyip bu konuyu da kapatalım (aaa bir de The 69 Eyes vardı!). Bas ya da brutal vokallerle kadın vokalistlerin düet halinde olduğu gruplara da artık gothic yerine senfonik diyorlar sanırım.

Beseech türün en parlak dönemini yaşadığı 1995-2005 yıllarında faliyet gösteren, sırtını tamamen klavyeye dayamayan. Bir kadın bir de erkek vokalisti olan bir gothic metal grubuydu. Hanfendinin performansında enteresan bir numara yoktu (Lotta Höglin, kendisi artık grupta değil). Beyfendinin vokal performansına gelirsek… Beyfendi şarkı söylemekten çok konuşuyor gibiydi (Erik Molarin, bu arkadaş da artık grupta değil) fakat oldukça bas olan tonu güzel değilse bile en azından ilgi çekiciydi. Bir iki şarkı kadar.

Beseech’i dinlediğim dönemlerde grup hakkındaki genel düşüncem buydu “bir iki şarkı kadar” dinlenir. Souls Highway’den Illusionate ile gene aynı albümdeki Gimme Gimme (Abba cover’ı) hala arada sırada dinlediğim şarkılardır, özellikle Gimme Gimme kavırının evlere şenlik olduğunu düşünüyorum, muhakkak dinleyin. Ama işte hepsi bu kadardı. Sanırım grupta her şeyin günlük gülistanlık olmadığını düşünüyordu. Nitekim topluluk 2006 yılında dağılmıştı. Fakat sonra 2012’de tekrar birleştiler. Bir dört yıl kadar sonra da bugünkü yazımızın konusu olan My Darkness, Darkness’ı çıkartılar. Acaba şu günlerde ne işlerle meşguller.

My Darkness, Darkness’tan sanırım çıktığından bir süre sonra haberim oldu ve albüme yaklaşırken o kadar ilgisizdim ki anlatamam. Muhtemelen genel vokallerini merak ederek girdim albüme, çok kaliteli olmasa da en azından bir tane akılda kalıcı şarkı yakalar, nakaratına eşlik ederek dinlerim diye düşünüyordum. Albümü hala severek dinleyeceğimi hiç ama hiç düşünmüyordum.

My Darkness, Darkness’ın en göz önünde olan yanı grubun kurucu üyelerinden olduğunu sandığım Klas Bohlin’in vokalleri Erik Bey’den teslim almış olması (Angelina da diğer yeni vokalist). Klas da Erik gibi bas tonlarda bir vokal icra ediyor fakat Erik’le arasındaki en büyük fark Klas cidden şarkı söylüyor. Üstelik çok da güzel söylüyor. Hem Erik’de hem de Angelina’da genel olarak hafif şuh, yatak odası sesiyle şarkı söyleme eğilimi var. Bir süre sonra komik ve sıkıcı olma ihtimali yüksek bir tasarımsal tercih (acaba bu ikisi yatmış mıdır diye düşündürtüyor yer yer :P). Neyse ki My Darkness, Darkness’ın asıl güçlü yanı olan beste yazımıyla bu sorunun önüne geçmeyi başarıyor.

Bu tarz albümlerde temel olarak yakalayacak ritimler, tüylerinizi diken diken edecek melodiler, eşlik edilecek vokaller ararsınız. Beseech bu gerekleri popüler müziğin tüm köşelerine dokunarak karşılıyor. Bunu en çok vokal melodilerinde hissedeceğinizi düşünüyorum. Bence topluluk 1980’ler Avrupa pop müziğinden (hatta direk abba’dan) oldukça beslenmiş. Bu etkinin gereği olan yaratıcı özgürlüğü bestelerin genelinde hissedebiliyor olmak çok hoş. Kabul albümün genelinde yürek hoplatan/aklınızı alan bir lead gitar duymayacaksınız fakat düzenlemelerde de tıpkı vokallerde olduğu gibi sınıf atlamayı başarmış Beseech.

Nakarata kadar oluşturduğu gerilimi (özellikle for someone like you dediği yerde her seferinde tüylerim diken diken oluyor) nakaratıyla ters köşeye yatıran The Shimmering, nakaratındaki “oh ooo”larla ayrıca şirin/seksi bir atmosfer yakalalan Bloodline Fever ve hey kovboy dedirten başlangıcına rağmen nakaratında gotik romantizmini yakalamayı başaran My Darkness, Darkness ne zaman çalsa eşlik etmekten kendimi alamadığım şarkılar. İş çıkışı metroda kendi kendine My Darkness, daarrrrkkness diye mırıldanan birisi gördüyseniz o muhtemelen benim. Mr Uninvited, Highwayman albümün diğer öne çıkanları. The Ingredients ise gizli hiti.

Her halde artık gönül rahatlığıyla öldü diyebileceğimiz bir tür olan gothic metal adına yakın dönemde çıkmış kayda değer nadir işlerden bir tanesi My Darkness, Darkness. Hayatınızı değiştirecek bir albüm değil ama dinlemesi, eşlik etmesi oldukça keyifli.

80%
Gayet güzel

Türün kalıpları içinde fakat klişelerinde sıkışmamış oldukça keyifli bir albüm

  • Albüm Notu

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.

4 Yorumlar
  1. Oğuzhan Güler diyor

    İnceleme gayet güzel olmuş. Özellikle Beseech’in ilk dönem albümleri hakkında yaptığınız yorumlar. Benim bu albüme olan puanım sizinkinden biraz daha fazla olurdu ama 😉 85 puanı hak ediyor bence bu albüm. Ve ayrıca metroda my darknessss, darknessss diye mırıldanan tek insan siz değilsiniz haberiniz olsun 🙂

    1. Mehmet Emrah Konya diyor

      ??????

      Metroda karşılaşırsak düet yapıyor muyuz? 😉

  2. Oğuzhan Güler diyor

    Moonspell Sin/Pecado incelemesi yayınlarsanız neden olmasın ?

    1. Mehmet Emrah Konya diyor

      Onu galiba on yıl önce yazmıştım! (şimdi okumaya cesaret bile edemedim :P)

      https://musiki.co/v1/moonspell-sinpecado/

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept