Norveçli topluluğun en iyi albümlerinden bir tanesi
- Albüm Notu
Satyricon Now, Diabolical. Nemesis Divina albümü ile tüm dünyada black metal akımını etkiliyen ve belkide bambaşka bir yöne sokan Norveçli topluluk, sonrasında kendilerine oldukça zorlu bir yol çizdi.
Grubun tüm bestelerini üstlenen ve grubun beyni olan Satyr’e göre black metal, yoğun klavye kullanımı ve bayan vokallerle daha kolay algılanabilir bir hale getiriliyor ve dolayısıyla yozlaşıyordu. Bu akıma cevap niteliğinde bir şeyler yapılması gerekiyordu ve cevap olarak Rebel Extravaganza hazırlandı.
Ne yazık ki Rebel Extravaganza Satyricon’u ulaşmak istediği yere götüremedi. Grubun tarzında inanılmaz bir değişim süreci başlamış bulunmaktaydı. Oldukça groove ve sonuna kadar bir black metal albümü olan Rebel Extravaganza ne yazik ki beklenen başarıyı sağlıyamadı. Satyr’in çözmesi gereken eksik birşeyler vardı. Sonrasında çıkan Volcano’da beklenen çözüm olmadı ama Fuel for Hatred insanlara Satyricon fanlarına umut verdi.
Aradan iki yıl geçti ve Now, Diabolical piyasaya sürüldü. Henüz çok taze olan albümün promosuda nerdeyse bir ay önce elimize geçti. Şunu belirtmek isterim ki Satyricon’un Nemesis Divina zamanından beri aslında ulaşmak istediği nokta buydu ve Rebel Extravaganza ile Volcano albümleri doğum sancılarıydı. Albümün kayıtları Kanada da Mike Fraser tarafından yapılmış (kendisini Metallica ve AC/DC) gibi gruplardan tanıyoruz. Dolayısıylada oldukça güçlü bir sound ile karşı karşıyayız.
Besteler hakkında biraz konuşmamız gerekirse bu albümde bir tane dahi kötü şarkı bulamadım. Şarkılar bilindik black metal kalıbına çok oturmuyor lakin karşı karşıya olduğumuz müzik kesinlikle black metal. Albümde ilk şarkıdan son şarkıya kadar groove bir hava hakim, bu havanın son iki albümde de var olduğunu söyleyebiliriz. O albümler ile Now, Diabolical arasındaki fark ise Now, Diabolical’da şarkılar daha kısa daha az rifli ve daha basit. Hatta albümü betimlemenin en güzel yolu Rebel Extravaganza’dan A Moment of Clarity ile Volcano’dan Fual for Hatred karışımını düşünmek olabilir. Teker teker sevdiğim şarkıları saymam demek albümü oluşturan sekiz şarkıyı saymam demek, fakat yinede Now, Diabolical, K.I.N.G. (bu şarkıya çok güzel bir klip çektiler, seyrettiğim en iyi metal kliplerinden biri), New Enemy ve Pentagram Burns kesinlikle dinlemekten kendimi alamadığım parçalar. Albümdeki tüm şarkıların ortak özelliği iki kelime aslında, groove ve karanlık.
An itibari ile 2006’nın en iddialı black metal albümlerinden birisi olan “Now, Diabolical” Satyricon’u en sonunda Satyr’i istediği yere taşıyor gibi gözüküyor. Ayrıca Roadrunner Records ile anlaşan grup Amerika’ya black metal ne olduğunu öğretmeye hazırlanıyor. Sonuç olarak bu güzel black metal albümünü herkese tavsiye ediyorum.