Hooverphonic 1985 yılında kurulan Belçika asıllı bir gruptur. Grup tam olarak trip hop müziğin temel taşlarından birisidir. Başlangıçta kendilerini “Hoover” olarak isimlendirseler de, daha sonrasında “Hooverphonic” olarak kendileri tarafından değiştirildi bu isim. Bunun komik tarafı ise elektrik süpürgesi üreten firmalar ile yasal sorunlar yaşamaktan çekinmeleriydi.
Öncelikle bana göre Hooverphonic grubunun tarihi iki ayrılıyor. Geike Arnaert (1979 Belçika Doğumlu Vokal) öncesi ve sonrası diyebileceğim bir dönemleri var. Geike Arnaert grubun ana vokali ve trip hop müzik tarzına aşırı yakışan bir tarzı var. Her açıdan Hooverphonic grubuna ruh veren en önemli isimdir diyebilirim. 2008 yılında Geike Arnaert gruptan ayrıldı ve solo projelerine devam etti. Hooverphonic bu tarihten sonra vokal eksikliğini başka bir belçikalı vokal olan Noémie Wolfs ile tamamlandı. Bu tarihten sonra sürekli olarak eski çalışmalarını Noémie Wolfs ile kaydedip, piyasaya çıkardılar. Orkestralar ile beraber konserler vermeye devam ediyorlar. Bu tarihten sonra, Hooverphonic aslında anlamını ve etkisini yitirdi bana göre. Daha dark olan trip hop taraflarından, biraz daha popüler tarafa doğru yöneldiler. Bana göre ruhları kayboldu. Sıkı bir Geike Arnaert hayranı olmamın da bu durumda etkisi olabilir.
Grubunu diğer üyeleri ise klavye ve geri vokalde Alex Callier, gitarda ise Raymond Geerts şeklindedir. Raymond Geerts tarafına pek değinmek istemiyorum ama Alex Callier oldukça ilginç bir adam. Hem müzikal olarak, hemde altyapı taraflarında gruba oldukça önem katmış bir isimdir. Duruş ve tarz olarak ise, tam bir Hollyhood adamıdır. Alex Callier gurubun beynidir aslında. Bu guruba karakterini veren önemli bir isimdir. Fakat Geike Arnaert guruba ruh veren en önemli isimdir. Her zaman daha ön planda olmuştur. Daha karakteristik biri olmuştur.
Geike solo kariyerinde çok fazla çalışma yapmadı. 2011 yılında “For the Beauty of Confusion” isminde bir albüm yayınladı. Sonrasında ise aynı yıl içinde sırayla 3 single yayınladı. “Rope Dancer”, “Unlock”, “Blinded”.
Kaat Arnaert ismine de biraz yer vermek istiyorum. Geike Arnaert’ ın kardeşi olan Kaat Arnaert çok yakın tarzlarda diyebileceğim, farklı bir trip hop projesi içindedir. Sutrastore. Bu ekip de trip hop tarafında bana göre oldukça iyi olmalarına ve hatta daha depresif olmalarına rağmen hiç bir zaman Hooverphonic kadar tanınmadılar ve dinlenmediler.
Hooverphonic yaklaşık 15 yıllık kariyeri boyunca bir çok başarılı albüm çıkardı.
1996 – A New Stereophonic Sound Spectacular
1998 – Blue Wonder Power Milk
2000 – The Magnificent Tree
2002 – Hooverphonic Presents Jackie Cane
2005 – No More Sweet Music
2007 – The President of the LSD Golf Club
2010 – The Night Before
2012 – Hooverphonic with Orchestra
2013 – Reflection
2016 – In Wonderland
https://soundcloud.com/hooverphonic
http://www.sutrastore.com/
