Cemiyet yazarlarına göre yılın en iyi albümleri| 2019 yılının bitmesine saatler kalmışken Musiki Cemiyeti yazarları olarak bu sene içerisinde bizi en çok heyecanlandıran ve tekrar tekrar dinleme isteği oluşturan 5 albümü kendi kişisel zevklerimiz doğrultusunda sizler için hazırladık. Müzikal açıdan fazlasıyla hareketli ve zengin geçmiş bir yılın sonunda karar vermek oldukça zordu aslında. Gözden kaçanlar, belki yıllar sonra dinlendiğinde listede yerini alması muhtemel albümlerle birlikte bu yılı sonlandırıyoruz. Bu listelerin diğer parametreler ile birlikte kişisel listeler olduğunu belirterek 2020 listesinde görüşmek üzere diliyoruz. Müzikle ve bizimle kalın!
Ulaş Koyuncu‘nun Listesi
1- Russian Circles – Blood Year
İncelemesini yaparken de benim için yılın en iyi albümüne aday diyordum ki tahmin ettiğim gibi beni müzikalite olarak daha fazla tatmin eden bir albüm çıkmadı. Müziğin duygulara tercüman olmasında vokallere gerek olmadığının ispatı olan bu albüm grubun da bence en iyi albümü. Bu Post Metalci dahiler kendilerini tekrar etmeden ama üzerine katarak yollarına devam ediyorlar. Nisan ayında ülkemize de gelecek olan bu grubun konserlerini kaçırmayın derim.
2- Saor – Forgotten Paths
Tadı damağımda kalan bir albüm. Folk/Black Metal bence zor bir tür ve türü icra edenlerin çıktığı toprakların müziğini Black Metale yedirmeleri epey zor bir iş. Açıkçası çoğunlukla da farklı enstrümanları distorsiyon ile birleştirince uyduruk olduğunu düşündüğüm işler çıkıyor. Neyseki bu İskoç eleman, harika melodilere ve yılın en özgün müziğine sahip albümlerinden bir tanesini çıkarmayı başarmış.
3- Slipknot – We Are Not Your Kind
Bu albümün beni çok şaşırttığını söylemeliyim. Tahmin ettiğimden çok daha sıklıkla bu albümü dinlemeyi sürdürüyorum. Grup 20 yıl sonra kendini tekrar icat etmiş gibi. Harika riffler ve atmosfere sahip bu albüm aynı zamanda mükemmele yakın bir vokal performansı da sunuyor. Modern metalin bu maskeli dokuzlusunun son albümü kesinlikle en iyi beşimde yerini hakediyor.
4- Mgła – Age of Excuse
Bu Leh arkadaşlar Black Metalin nasıl olması gerektiğini Norveçli kardeşlerine hatırlatmayı devam ediyorlar. Harika riffleri barındıran pure black metal diyebileceğim bir albüm. Bu yıl çıkan albümler arasında kesinlikle benim dinlediğim en iyi saf black metal albümü. Black metali benim için özel kılan hemen hemen her şeyi içinde barındıran bir albüm. Albümü dinlerken aldığım hazzı anlatmak çok kolay değil. Ayrıca çok yaratıcı şarkı isimlerini gözardı etmeyi unutmayınız lütfen.
5- Rammstein – Untitled
Rammstein yıllar sonra gelen bu albümü ile yine olmuş dedirtti. Klavye melodilerinin daha fazla oluşu ve gitarlarla olan uyumu herhangi bir müzik dinleyicisinin bile kayıtsız kalmasını engelliyor. Yine efsanevi müzik videoları eşliğinde eleştirel ama bir o kadar kişisel bir albüm bu isimsiz canavar. Playlistime sıklıkla giren bir albüm olduğunu farkettiğim bir çalışmayı enerjilerinden bir şey kaybetmeden bize sundukları için kendilerine teşekkür ederim.
Mehmet Emrah Konya‘nın Listesi
1- Blut Aus Nord – Hallucinogen
Kendine münhasır mistik atmosferiyle tanıdığımız Fransız topluluk bir süredir endüstriyel ve tabiri caizse tek renkli bir müzik icra ederken, hiç beklenmedik bir renk paletiyle çıktı karşımıza. Fakat yanlış anlaşılmasın ne topluluğun eski albümleri kötü ne de bu albümü benim gözümde yılın albümü yapan şey zenginliği. Hallucinogen black metalle post rock/metal türlerinin Blut Aus Nord ruhuya bir araya geldiği, fakat topluluğun genel koyu renk atmosferinin dışına çıkan, şaheser niteliğinde bir albüm.
2- Mgła – Age of Excuse
Mgla… üfff… Black metal türün öncü grupları tarafından bile gitar odaklı bir müzik olmaktan çıkabiliyor (bana göre bunda yanlış bir şey de yok bu arada). Türün ihtiyaç duyduğu “anti” atmosferi bir şekilde (mümkünse kendine has olarak) yaratın yeterli. Tam bu noktada bir grup çıkıyor ve diyor ki bu iş gitar rifleriyle de yapılır. İşte Mgła özellikle de son iki albümüyle bunu bize hatırlatmaya devam ediyor. Age of Excuse bana göre bir önceki albümleri Exercises in Futility’nin önüne geçemiyor fakat kaliteyi kesinlikle düşürmüyor.
3- Borknagar – True North
Hala çok zorlanıyorum Borknagar’ın vokal korolarını ve düzenlemelerini müziğinin bu kadar önünde tutmasını. Wintersorg’un gitmesi ve Simen’in dönüşüyle birlikte Quintessence’dan sonra aramızda oluşan mesafenin kapanacağını düşünüyordum. Meğersem bu vokal meselesi Wintersorg ile alakalı değilmiş. Şahsen hala Up North gibi şarkılardan oluşan bir Borknagar albümü dinlemek istiyor olsam da (Up North’un hatırına) dinleye dinleye sevdim True North’u. Hem de bu listeye üçüncü olarak sokacak kadar çok.
4- Mayhem – Daemon
Hani gitar işçiliğinden ziyade diğer şeylerle türün gereklerini yerine getiren öncü gruplar demiştik ya. Bu yılın bence en iyi dördüncü albümünü işte o adamlardan birisi çıkarıyor. Sadece gitar riflerinden ibaret bir kıyaslama yapsak Age of Excuse muhtemelen Daemon’ın ölüsünü bile bırakmaz fakat davullar vokaller efektler (ve bir takım diğer enstanteneler) işin içine girince işin rengi tamamen değişiyor. Age of Excuse hala daha iyi bir albüm ama Daemon’a da laf söyletmem. Mayhem’in tekrardan akan bir albüm yapması ve bunu sanki Da Mystery Dom Sathanas’dan sonra çıkan bir albümmüş gibi yapması çok ama çok keyifliydi.
5- Schammasch – Hearts of No Light
Schammasch ile “mistik black/death gruplarının intro pasajlarından” albüm yapan grup diye dalga geçmeyi çok seviyorum, en az yaptıkları müziği sevdiğim kadar. Hearts of No Light içindeki küçük sürpriz A Paradigm of Beauty ile ufak tefek kusurlarını görmemi engelleyen, standart bir albüm dinleme deneyiminden ziyade yarım saatlik tek bir şarkı dinliyormuşsunuz gibi hissettiren, muazzam bir çalışma. Ve bana göre bu yılın en iyi beşinci albümü.
Cansu Bogatu‘nun Listesi
1- Cult of Luna – A Dawn To Fear
Sene sonuna doğru çıkan ve çıktığı andan itibaren beni etkisi altına alarak sürekli dinleme isteği oluşturan A Dawn To Fear, Post-Metal/Sludge‘ın en başarılı örneklerinden. Öfke ve karanlığın dinleyicinin üzerinde bulunduğu notaları iki koldan gerdiği bu albümde her enstrüman öyle güzel bir uyum içinde ki; bu nedenle senenin albümlerinden biri olmaması haksızlık olurdu. Altı yıl sonra güneş ışığından kaçarak geceyi övmeye gelen A Dawn To Fear müzikalitesiyle, temasıyla ve albüm kapağıyla benim için senenin en iyi albümü.
2- Mgła- Age of Excuse
Mgła dedik mi akan sular durur ve ters yönde tekrar akmaya başlar. Black Metal içerisinde en fazla sevdiğim sese sahip Age of Excuse, harika gitar ve bateri kullanımının imgesel varoluşçu sözlerle birleştiği lezzetli bir albüm. Son dönemlerde kalitesinden şüphe etmeyeceğimiz içerikte albümlerin çıktığı Polonya Black Metalinin incisi Mgła, üzerine kafa yorulmuş ve sonucu iyi bağlanmış bir felsefe benim için. Umarım bir gün canlı da izleyebilirim.
3- Saor – Forgotten Paths
Çalgısı fazla kaçmamış Folk Metal ile anlaşırım. Black Metal ile zaten bir sorunum yok. İkisinin birleşimini düşünecek olsam muhtemelen cevabım Forgotten Paths olurdu. Bir kere müzik içerisine gayda gibi varlığı yüksek bir enstrüman giriyor ve müzik sertliğinden bir şey kaybetmiyor; yetmiyor 4 şarkıdan oluşan oldukça zengin bir içerik oluşturuyor. Böylesine fazla enstrümanın bu kadar güzel iç içe geçmelerini sağlayan bu İskoç projeyi listeye almasam baya ayıp etmiş olurdum.
4- Alcest – Spiritual Instinct
Ah Alcest! Tanıştığım ilk günden beri farklılaşan ve gelişen sounduyla kalbimi çalan Fransız Blackgaze grubu, Spiritual Instinct ile yine yaptı yapacağını. Beni senenin en çok heyecanlandıran albüm haberlerinden birine sahip olmakla birlikte içine alan ve “yormayan” bir albüm oldu. Bir müzik nasıl akar gider? Bu şekilde. Yine duygusal, yine sentez ve hep başarılı bir çalışma. Alcest istediği her tarzda güzel bir yapıt ortaya koyabileceğini kanıtladı.
5- Suldusk – Lunar Falls
Henüz ilk albümleri çıkmış bir grubu listeme alırken epey düşündüm ama bu da benim kendime ödülüm olsun. Lunar Falls benim için sene başından itibaren en özel albümlerden biri oldu. Her dinlediğimde farklı bir yerinden, farklı biçimde tutunuyorum şarkılara. Özellikle geceleri daha sık elimin gittiği Dark Folk/Atmosferik Black Metal birleşimli bu albüm, ilerleyen zamanlarda atılacak profesyonelce adımların habercisi niteliğinde.
