Deicide'dan beklediğimiz başyapıt gene gelmedi. Ama O kadar da sıkıcı bir albüm değil.
- Albüm Notu
Deicide – Overtures of Blasphemy albüm incelemesi – Sanırım müzik dünyasında Deicide kadar durumu -nasıl desem…- garip başka bir grup yoktur. Bir taraftan bir müzik türünün öncü grupları arasında yer alıp, diğer taraftan kariyerinde -kelimelerimi iyi seçmeye çalışıyorum…- bu kadar tutarsız(?) başka bir grup var mıdır? Tür değişikliğine gitseler ya da radikal-deneysel işler yapsalar dersin ki artık başka bir müzik yapıyorlar. Öyle bir durum da söz konusu değil. Sadece kötü grup deyip bir kenara da atamıyoruz. İyi işleri de var….
İşte bu yüzden yeni Deicide albümü Overtures of Blasphemy’e karşı son kararımı vermekte çok zorlandım. Bir kere Deicide isminin benim için hala bir anlamı var. Ayrıca Glen Benton’un gelmiş geçmiş en iyi death metal vokalistlerinden birisi olduğunu düşünüyorum. Sadece ses tonuyla değil aynı zamanda o tonla melodik (evet melodik, isterseniz ayrıca tartışalım) vokal yapabiliyor oluşuyla. Dolayısıyla Glen Benton’un sesiyle güzel şarkılar dinlemek istiyorum (To Hell With God, The Stench of Redemption ya da bence gelmiş geçmiş en gaz Death Metal şarkılarından birisi olan Scars of the Crucifix gibi). Fakat Deicide’a dair her şeyde bir “içi geçmişlik” hali var sanki…
Aynı içi geçmişlikle dinlemeye başladım albümü. Çıktığı tarih olan 14 Eylül’den beri de dinliyorum ve bu sürenin ilk yarısında albüm hakkında çok da olumlu şeyler düşünmedim. Albüm çıkmadan yayınlanan şarkılardan özellikle Seal the Tomb Below ve Defying the Sacred’i zaten sevmiştim. Seal The Tomb Below da Defying the Sacred da nakaratlarıyla ön plana çıkan şarkılar (hatta albümün genel özelliği bu). Özellikle Defying the Sacred başlangıcındaki atmosferik solosu ve ilk nakarattan sonraki lead melodisiyle baya sevdiğim bir parça oldu. Fakat albümün genelinde beni saran bir şey pek yok gibi gözüküyordu. Hatta Crawled from the Shadows’la baya baya dalga geçiyordum. Kuzey Avrupalı bir death/black metal grubunda duysanız şaşırmayacağınız türden rifler üzerine kurulu şarkının nakaratında iyice tekerlemeye dönüştüğüne şahit oluyorsunuz. Tam bu bölümde Glen Benton’u saçları iki yandan toplanmış, pembe bir bale kıyafetiyle hayal etmenizi tavsiye ederim. Ama diyorum ya Deicide garip bir grup. Dinlemeye devam ettikçe albümün beni daha fazla kendine çekmeye başladığını fark ettim. Tavsiye ederim, Deicide kendisinden bir şey beklemediğiniz zaman hiç de fena bir grup olmuyor.
Overtures of Blasphemy tamamen nakarat üzerine kurulu bir albüm ve neredeyse albümdeki bütün şarkılar güzel yönlerini nakaratlarda gözler önüne seriyor. Ciddi ciddi tekerlemeye bağlayan Crawled from the Shadows ve Crucified Soul of Salvation için bile geçerli bu durum. Bu arada zamanla sevmeye başladım ama Crawled from the Shadows pembe elbiseli Glen Benton hayalimden vazgeçmedim. Bu tarz gruplarda davullar için pek bir şey diyemiyorum. Steve Asheim performansı muazzam. Gitarlar ise çoğu zaman albümü layığıyla taşıyabiliyor. Sadece iki şarkının riflerini ölümcül derecede sıkıcı buldum, Destined to Blasphemy’in başındaki rif ve All That Is Evil’in ilk bir dakikasının başındaki rif. Özellikle All That Is Evil’in başındaki rifi dinlerken yaşlandığımı hissedecek kadar sıkıldım diyebilirim.
Glen Benton’un vokaline diyecek bir şey kesinlike yok. Adam bu işi dünya genelinde en iyi yapanlardan bir tanesi. Bir milyon tonluk, betonarme bir tokat adamın sesi. Grupta bunun farkında olduğu için şarkıları vokaller üzerine kurmayı tercih ediyorlar. Kişisel olarak bir problem görmemekle beraber besteler bir tık daha özenli/yaratıcı yapılsa bu formülün başyapıtlar çıkartabileceğine inanıyorum. Şu anki durum ise “sıkıcı yönlerini görmezden gelmek için efor harcarsanız albüm güzel”den öteye gidemiyor.
Sonuç itibariyle Overtures of Blasphemy için kötü bir albüm diyebilirim. Özellikle de Deicide’dan büyük bir beklentiniz yoksa iyi bir albüm bile derim. Fakat bu albümle benzer dönemlerde çıkan Monstrosity ve Aborted albümlerini düşünürsek çalma listenizde Overtures of Blasphemy’e sıra gelir mi çok emin değilim.