Batushka – Raskol

Raskol albüm incelemesi | Gerçek Batushka‘nın kim olduğu konusunda her ne kadar dinleyiciler kararını vermiş gibi görünse de, işin yasal kısmını da bir kenara koyarak şunu demek gerekir, kazananı zaman belirleyecek. Vokalist Bartłomiej Krysiuk‘in devam ettirdiği Batushka‘nın son geçtiğimiz günlerde yayınlanan EP’si Raskol‘u dinlerken en çok bunu düşündüm. Günümüz siyasilerinde en önemli kozudur ya, zamana bırakmak, bir tarihsellik yaratmak, insanların zamanla kabul etmesini sağlamak…

Batushka hakkında

Raskol‘a yakından bakmadan önce isterseniz Batushka‘yı ve arkasındaki olayları bilmeyen Cemiyet sakinleri için hızlıca bir özet geçelim: Polonyadan 2015 yılında metal sahnesine giren orijinal Batushka, ilk albümü Litourgiya’ı neredeyse tüm ekstrem metal camiası tarafından ilgi ve taktir toplamıştı. Muhteşem bir müzik, gizemli bir sahne şovu (artı kimliklerin gizli olması falan), çok orjinal olmasada eşsiz olmayı başaran bir müzikal tarz… Yeni çıkan bir grup daha ne ister ki?

Dinleyiciler bu yeni ve muhteşem grubun tadını çıkartırken, perdenin arkasında vokalist Bartłomiej Krysiuk ile bütün müzikleri besteleyen gitarist Krzysztof Drabikowski arasında büyümekte olan bir gerilim varmış. En sonunda gerilim bir çatışmaya dönüştüğünde ise karşılıklı gruptan atmalar, grubun sosyal medya hesabını ele geçirmeye çalışmalar ve ard arda gelen basın açıklamaları vs vs vs.

O dönemki Batushka’nın tüm besteleri Krzysztof Drabikowski’e ait olsa da (grubun kalbi), imajdan topluluğun tüm menajerlik süreçlerine kadar olan geniş bir sorumluluk alanı da vokalist Bartłomiej Krysiuk üstündeydi (grubun beyni). Hal böyle olunca hem isim hakları hem de Metal Blade ile yapılan anlaşma Bartłomiej Krysiuk’de kaldı. Metal Blade’de sanatçıya destek çıktı. Fakat savaş henüz sona ermemişti. Tüm bu drama yaşanırken iki sanatçının Batushka’sı da yeni birer albüm çıkartmıştı.

Bu iki albüm arasında müzikal olarak Litourgiya’nın devamı olmayı başarabilen siz de tahmin edersiniz ki gitarist Krzysztof Drabikowski’e ait olan Батюшка idi.

Raskol nasıl bir EP?

Raskol’u daha doğru değerlendirmek için kısaca Hospodi’yi hatırlamakta fayda görüyorum. Hospodi, “kim ilk albümü çıkartacak” yarışında nitelik ikinci plana atılarak hazırlanan bir albümdü ve temel sorunu buydu. Hayır kötü bir albüm sayılmazdı ama Rotting Christ’e Batushka’dan daha çok benziyordu ve Batushka müziğine hiç yakışmayan bileşenleri vardı (groove riffler mesela…). Batushka’msı, ısmarlama bir şeydi Hospodi.

Hospodi ardından kazanılan zamanla kendine yeni ve daha oturaklı bir kadro kurmayı başarmış Bartłomiej ve bu kadro Hospodi’nin çıkışından bu yana zamanı Batushka’nın müziğini anlamaya çalışarak geçirmiş gibi gözüküyor. Zira Raskol, sevin ya da sevmeyin, Batushka’nın orijinal müziğini anlıyor.

Irmos I’den başlayan ve V’e kadar uzanan beş şarkılık yolculuk boyunca hem kendi içinde tutarlı hem de Litourgiya müziğine sadık bir deneyim yaşıyoruz. Gitarlar Hospodi’ye göre daha muhafazakar ve daha black metal sularındalar. Hemen hemen şarkının kendi içinde bir adet nefes alma, farklılık gösterme anı var fakat hiçbiri rastgele yapılmış gibi hissettirmiyor.

Raskol genel olarak -bir Batushka albümünden beklememiz gerektiği gibi- karanlık bir EP olmakla beraber melankolik ve ağıt tutan bir yönü de var. Ve bu yön gerçekten çok güzel olmuş. Topluluğun alametifarikası olan ortodoks koroları ise olması gerektiği gibi. Ne eksik ne fazla fakat müziğin odağının Hoposdi’ye nazaran daha konsantre oluşu sayesinde koroların da tadının arttığını söyleyebilirim. Galiba benzer bir şey scream vokaller için de söylenebilir.

Raskol neden bir EP?

Üç şarkı daha ekleyip bir albüm olabilirdi pekala. Değil mi? Sanırım Metal Blade ve Bartłomiej yaptıkları yatırımda kumar oynamak istemiyor, gerçek Batushka biziz mesajını hatırlatmaya devam edip, o yazının başında bahsettiğimiz tarihselliği oluşturmak istiyorlar. Hospodi’den onlarında mutlu olduğunu sanmıyorum ama çıkartmak zorundaydılar.

Bence Raskol’dan gönül rahatlığıyla mutlu olabilirler fakat albüm için biraz daha beklemektense bir materyal yayınlayıp arşiv oluşturmak stratejik olarak daha doğru bir karar. Bundan 10 yıl sonra bu grupla karşılaşacak ya da 10 yıl içinde çıkan albümleri seven dinleyiciler için bugün ne olup bittiği önemli olmayacak. Onlar için gerçek Batushka bu Batushka olacak.

Raskol hakkında son sözler

Biz metalciler yapılan işlerde bir samimiyet arıyoruz. İşin kendisi samimiyetsiz olsa bile. Bartłomiej ve Metal Blade’in bu gruba bir yatırım gibi baktığı çok açık ve ister istemez bu biraz samimiyetsiz geliyor bize. Arkasındaki olayları, motivasyonları ve türlü türlü çirkinlikleri geride bırakıp Raskol’a baktığınızda ise Batushka gibi hissettiren, melankolik yönüyle ayrıca dikkatimi çeken, gayet iyi bir EP’yle karşı karşıyayız. Peki bir EP’yi (ya da albümü) sevmek için bu kadar çok şeyi görmezden gelmeye gerek var mı? Bakın o sorunun cevabını ben de bilmiyorum.