Nasyonel Sosyalist Black Metal
Nasyonel Sosyalist Black Metal. Bu eskiden çok sık duyduğum bir şey sayılmazdı. Black metalin, nasyonel sosyalist bir tavrı her zaman olmuştur. Hatta işin aslına bakarsanız, metal akımlarında her zaman milliyetçi bir söylem olmuştur. Günümüzde de benzer etkileri (müziğin kolay ulaşabilirliliği ve yeraltına girmek için myspace’e girmenin yeterli olduğunu düşünerekten) aşırılıktan uzaklaşmış, birer motif halinde görmek mümkün. Bazı gruplar kendi kültürlerinden bahsederken, bazıları da saldırgan bir tutumla kendi ırklarının üstünlüğünden bahsetmeyi tercih edebiliyor ama hiç bir grup bu söylemlerinin sert savunucusu olmak için kasmıyor. İşin ucunda para olmasından da ziyade artık Nijerya’dan da, Kazakistan’dan da black metal grubu çıkabiliyor. Bu da herşey den öte müziğin politik görüşlerinde üstünde evrensel bir yerde durduğunu gösteriyor.
Tüm bunlar olup biterken, ana akım topluluklar ırkçı söylemlerin üstünde oturmak yerine tüm dünyayı gezmeyi tercih ederken, bazı gruplarda kendi tavırlarının altını çizebilmek adına farklı bir yola başvuruyor. Bundan on beş yıl önce olsa black metal için nasyonel sosyalist demeye gerek yoktu, çünkü zaten öyleydi ama artık gerek var ki bu isim ile sınıflandırılan bir müzik türü oluşmuş.
Cold Grave işte bu türün icracısı olan yeni bir black metal grubu. Söz konusu ülke Almanya olunca, yer altından çıkan her black metal grubuna biraz ilgi ile yaklaşmak gerek, zira son bir kaç yıldır black metal adına yer altının kralları hep Almanya’dan çıkıyor. Cold Grave’e bu özveri ile yaklaşmam zamanımı aldı.
Herşeyden önce tarz isimlendirmesi üzerinde çok tartışılan ve tartıştığımız bir konu. Kendi adıma her grubun farklı bir tarzda müzik icra ettiğini, bu yüzden Marduk’a black metal grubu derken Dimmu Borgir’a senfonik black thrash demenin çok da anlamlı olmadığını düşünüyorum. Marduk bir black metal grubu ve Marduk gibi bir black metal yapıyor. Dimmu Borgir’da kendi tarzında. Elbette arada tarif edilmesi gereken çok fazla farklılık var ama hey, biz bu kritikleri neden yazıyoruz?
Bu konu ile tarz konusunun sululuğuna değinmek istedim. Ki sululuğunu bir kenara bırakırsak her tarzda kendi özgü bir şey görmek istiyoruz. Örneğin thrash black gibi kavram ile anlatılan müziği wild black diye tekrar anlamlandırmak çok saçma. Varmaya çalıştığım sonuç bu işte. Politik yönünün dışında Cold Grave’i her hangi bir melodik black metal grubundan ayıran hiç bir şey yok (klavye kullanmamaları, daha groove olmaları ve sırtlarını prue black metale dayamaları haricinde). Üstelik şarkı sözlerinde satanizmden bahsetmeleri ve şarkı sözlerinin İngilizce oluşu arada lirik yönden bir farklılık oluşturmaya dahi yetmiyor.
Tarz karmaşasını dışarıda bırakırsak, oldukça umut vaat eden bir ilk albüm var Karşımızda.
Infernal, üst satırlarda da bahsettiğimiz gibi Alman topluluğun ilk albümü ve nerede kayıt yapıldığına dair hiç bir fikrim yok. Evde yapılmış bile olabilir, hani davullar bende hiç makine hissi uyandırmadı ki yer altını düşünürsek oldukça kaliteli bir kayıt söz konusu.
Cold Grave, oldukça melodik bir müzik icra ediyor. Üstelik bulduğu melodilerin çoğu oldukça karanlık ve melankolik melodiler. Albümün rahatsız edici, yırtıcı yerlerinde ise prue black metal söz sahibi oluyor. Hatta bazen garip bir groove hava ile heavy metal etkisi bile hissediliyor. Ki grup bu heavy metal etkisinden ve groove havadan kurtulursa oldukça ağır ve derin albümler yapabilir.
Albüm witch ile açılıyor. Karanlık ve derin havayı lead gitarların git gelleri ile hissediyoruz. Ardından gelen Unholy War ise heavy metal havasını en çok hissettiğim ve sevmediğim şarkı. Kendine has ilginç bir havası olduğunu kabul ediyorum ama yine de beğenmiyorum.
Inquisition bir önceki şarkıda bozulan black metal havasını tekrar atmosferi karartarak geri getiriyor. Sık tempo değişikliklerine rağmen dur kalklar ile dinleyici şarkıdan koparmayan bir dinamik oturtmayı başarmışlar. Ayrıca şarkının ortasındaki ağır tempolu pasaj neredeyse romantik olmuş bile diyebilirim. Gruba ilk başlarda haksızlık ettiğimi düşündüren şarkı bu şarkıdır.
-Is there someone inside you?Â
-yes
-if i ask him to tell me will you let him answer?
Bu diyalog ile başlıyor The End of The World. Etkileyici başlangıcına yakışır şekilde sert bir rifle devam ediyor şarkı. İlk rifin sonu ile groove etkiler kendini gösteriyor ama işin tadı Unholy War’da olduğu gibi kaçmıyor. Bilakis şarkının sonlarına doğru kendini gösteren melankolik lead gitarlar ile albümün güzel şarkılarından bir tanesi The End of The World.
Black metalde çok şık durduğunu düşündüğüm üzgün bir rif ile başlıyor Burning Churches. Üstelik rif giderken gene beklediğim türde davul atraksiyonları görüyorum ve gayet de hoşuma gidiyor. Burning Churches eski kafalı bir black metal balladı ve eski kafalı bir black metal balladında olması gereken herşeye sahip. Bas koro vokallerden akustik arpejlere kadar.
In your Eyes, bir önceki şarkı Burning Churches vari, ağır bir rif ile başlıyor. Benzer bir trafiğe de sadık kalıyor In your Eyes. Şarkının ortasındaki lead gitarlara özellikle dikkat etmenizi tavsiye ederim.
Albüme ismini veren şarkı Metallica’dan blackend’ın açılış rifi ile başlıyor. Rifi oradan almışlar demek istemiyorum. Kendileri yer altından fırlama, nasyonel sosyalist bir black metal grubu olduğu için eminim grup elemanları hayatlarında hiç Metallica dinlememiştir. Albümde çok ısınamadığım bir diğer parça.
Bloody Cross ve Cold Grave Infernal albümüne veda ediyor. Üstelik vedasını Inquisition, Burning Churches ve In yout Eyes’da olduğu gibi yapıyor. Dinlemekten keyif aldığım Cold Grave olarak.
Cold Grave’in tarzını politik kıskacından bağımsız ele aldığımızda, günün birinde melankolik öğeleri ile Doom Black albümler ya da hatta belki (biraz aşırı bir örnek olarak) Empyrium vari akustik albümler dahi yapabilecek bir topluluk Cold Grave. Ama şu an için görünen o ki grubun lead gitarlarını yazan arkadaş, sert olmayı hatta yer yer groove olmayı kendisinde bir zorunluluk olarak hissetmiş. Bunlar grubun karakter sorunları ve her grubun ilk albümünde görülebilen şeyler. Bir sonraki albüm için (tabii bir sonraki albüm olursa) kendi adıma heyecanlandığımı söylemeliyim ama doğru tercihleri yapabileceklerinden emin değilim. Bunu zamanla öğreneceğiz. O zamana kadar senfonik öğeler ve klavyeler yerine gitarlarla ile derdini anlatan bir melodik black metal grubu dinlemek istiyorsanız Cold Grave sizin için doğru tercih olacaktır.