Dance With the Dead Loved to Death ile sekizinci kez karşımızdalar. Synthwave metalin bence en iyi isimlerinden olan Dance With the Dead bu albüm ile bakalım bizlere neler sunuyor. Bilenler bilir, kendileri Amerika topraklarından gelip dans müzik ile rock ve metali en iyi şekilde birleştirmeyi başaran nadir gruplardan.
Hemen albüme girelim ve Go! diyelim. Yüksek BPM’li bir giriş, ardından giren distorsiyon gitarlar ve dark synth öğeleri ile dance ritmleri albümün nasıl olacağı hakkında bize bilgi vermek istiyor. Endüstriyel metal icra eden grupların kesinlikle ilham almasını tavsiye ettiğim bir giriş parçası. Hız kesmeden Into the Shadows süper bir techno ritm ve heavy gitarlar ile aralara serpiştirilmiş harika sololarıyla dansa devam diyor. Arından gelen Salem snyth melodilerinin metal arpejleri üzerine giydirilmiş bir hali ve bu melodiler o kadar iyi ki şarkı konserlerin vazgeçilmezi olmaya aday. Interlude kısımlarındaki deneysel soundlar ise müziğin dark synth tarafını unutturmuyor. Devamındaki Portraits ise daha duygusal bir parça. Tabi ki syntwave kalıpları arasında kalarak. Sakin sayılabilecek bir beat ve 80ler gitar soloları özleminizi giderebilecek nitelikte. War ise neredeyse zıt bir parça. Dubstep etkilerini epey hissettiriyor. Klavye atakları, diken üstünde tutan geçişleri ve kaotik gitar riffleriyle adı gibi beni benden aldı.
Ardından gelen diğer parçalar Red Moon ve Creep akılda kalıcı kancaları ve riffleriyle yeterince tatmin edici ama şarkıların moodları bence fazla ümitkar. Her ne kadar harika gitar sololarına sahip olsalarda. From Hell girişiyle bana Rammstein’ı hatırlattı. Dur kalklı ritmleri ve enerjik melodileri ile yüksek BPM tekrar kendini hissetiriyor. Sondan ikinci parça olan Oracle albümün geri kalanına göre epey yavaş ve albümün hızlı ve sert karaterine şarkıyı pek yakıştırmadım. Neyseki kapanış parçası Become Wrath işleri toparlıyor ve endüstriyel elementlerin synthwave ile harmanlaması konusunda çok iyi bir iş çıkarıyor. Şarkının son anları ise kesinlikle adı gibi öfke dolu.
Dance With The Dead 2018 yılında çıkardıkları bu albüm ile aslında 2013 yılında çıkardıkları ilk albümlerinden çok farklı bir müzik icra etmiyor. 80lerin unutulmaz hissiyatı ve video oyunları ile büyüyen bir neslin çok iyi bir dışavurumu. Dark Synth adına yapılmış çok iyi bir albüm ama tekerleği tekrar icat etmedikleri de bir gerçek. Zaten mühendisler bilir eğer makina işliyorsa tekrar onu tamir etmeye gerek yoktur. Şarkı süreleri de çok iyi ayarlandığı için tadı damağımda kalan bir albüm olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim. Ayrıca grubu Dead Can Dance ile de lütfen karıştırmayalım. 😉
