İsveçli topluluk Deathstars son günlerde Nuclear Blast’ın en çok promosyon yaptığı gruplardan biri ve Termination Bliss topluluğun ikinci albümü. İlk albümü dinlememin sebebi grubun ismiydi, ikinci albümlerini ise ciddiye almamı sağlayan Nuclear Blast’ın promosyon politikasına güvenmememdi. Fakat bir şekilde hammer müziğe gidince ve gene bir şekilde albümün kapağı elime gelince dayanmadım ve “bu albüme bir bakabilir miyiz?” diye sordum, saolsunlar beni kırmadılar. Evet o gün Hammer Müzik’ten çıkarken poşetimdeki CD’lerden birisi Termination Bliss idi.
Deathstars bir çok yerde endüstriyel metal olarak betimleniyor. Ayrıca bir çok yerde rammstein ile kıyaslanıyor. Ben şahsen işin endüstriyel yanından da emin değilim lakin Deathstars’ın rammstein ile gereksiz yere bu kadar kıyaslandığını düşünüyorum zira yaptıkları müzik o kadarda rammstein benzeri değil. İşin endüstriyel yani ise her hangi bir gothic rock grubundan fazla değilmiş gibi geldi bana, tabii bir iki şarkıda ki elektronik etkilerin aşırıya kaçtığını bende kabul etmek zorundayım lakin bu aşırılık grubun tarzını endüstriyel yapmaya yeterlimi emin olamıyorum. Sonuç itibari ile benim ne düşündüğümden daha önemli olan grubun ne düşündüğüdür ki grupta kendisini endüstriyel olarak tanımlamış.
Termination Bliss çok güçlü ve güzel bir şarkı olan Tongues ile başlıyor. Albüm bu şarkı ile yakaladığımız atmosferi ve müzikal yapıyı son şarkıya kadar korumayı başarıyor. Türlerini betimlemem gerekseydi 80li yılların sonundaki gothic rock grupları (özellikle vokal yüzünden) ile The Kovenant arasında bir yerde betimlerdim.
Albüm genelinde beğendiğim şarkılar Tongues, Cyanide, Greatest Fight On Earth ve Trinity Fields oldu. Diğer şarkılar içinde de kötü şarkı olduğunu düşünmüyorum.
Fakat yine de Termination Bliss için hayatımda dinlediğim en iyi albüm ya da bu yılın en iddialı albümü diyemiyorum (her ne kadar Deathstars için yapılan promosyon sayesinde gayet iddialı olsalar da). Bunun sebebi ise albümün pek yaratıcı olmaması. Tamam her şey çok güzel fakat her şey belirli bazı formüller ve kalıplar üzerinden gidiyor, bir davul ritminden sonra ne geleceğini, bir gitarın birazdan ne yapacağını tahmin etmek o kadar kolay ki. Bu sebepten Deathstars hakkında son kanım, iyidir, hoştur ama kesinlikle özel değildir.
Bir yanıt yazın