Sadece Immortal adının altında ezilmeyen değil gayet de güzel bir albüm.
- Albüm Notu
Immortal’ın yeni albüm haberi her halde bu yılki en heyecanlı yeni albüm haberlerinden bir tanesiydi. Neden mi? Bir kere Abbath olmadan Immortal olabilir mi sorusunun cevabını öğrenecektik. Bu en önemli soruydu. Demonaz’ın kendi ismi altında çıkardığı albüm gibi bir albüm mü çıkacaktı? Abbath olmadan çıkan bir Immortal albümü neye benzeyecekti? Bunlar da diğer merak ettiğimiz konulardı. Biz bunları düşünerek geceleri gündüz ederken Northern Chaos Gods yayınlandı. Sorularımız cevap bulmuş, uykusuz gecelerimiz son bulmuştu…
Hadi önce grubun tarihindeki önemli olayları bir hatırlayalım. Demonaz ve Abbath 1990-1991 yıllarında Immortal’ı kurdu. 1996’da gruba Horgh katıldı. 1997’de Demonaz geçirdiği bir sakatlık/rahatsızlık yüzünden gitar çalamaz hale geldi. Fakat grupla olan ilişkisini koparmadı. Grubun şarkı sözlerini yazdı (metal archives’da yazdığına göre grubun menajerliğini de yaptı). Topluluk 1999’da At The Heart of Winter’ı çıkardı. At The Heart of Winter’a özellikle değiniyorum, kendisi bir black metal klasiğidir. 2003 yılında topluluk iç meseleler yüzünden dağılma kararını açıkladı. 2006’da tekrar bir araya geldiklerini açıkladı ve 2009’da All Shall Fall yayınlandı. Bu albüm Northern Chaos Gods’a kadar ki son albümleriydi. Sonra birden bire 2015 yılında grup tekrar dağıldığını açıkladı. Abbath kendi ismiyle bir takım projeler kovalarken 2015’in Ağustos’unda Demonaz ve Horgh Immortal’ı tekrar kurduğunu açıkladı. Ve Abbath ile Immortal yollarını tamamen ayırmış oldu.
Demonaz ve Horgh’un vaktiyle facebook üzerinden yaptığı açıklamaya göre Abbath’ın Immortal ile ilişkisinin kesilmesinde en önemli faktör sanatçının alkol sorunu ve bu sorunun gruba yansımalarıymış. Hatta Demonaz ve Horgh’un Abbath’ı gruptan atmak gibi bir niyeti yokken bir gün Abbath’ın topluluğun isim haklarını üzerine alma girişiminde bulunması bardağı taşıran son damla olmuş. Sonrasında da bir tarafta Abbath’ın solo albümü ve diğer tarafta Northern Chaos Gods…
Sanırım şunu herkes kabul edecektir, Abbath’sız bir Immortal albümü kulağa çok da iyi bir fikir gibi gelmiyor. Evet, Abbath kendini karikatür bir figüre çevirmiş durumda. Sahnede bazen ayakta durmakta bile zorlanıyor, çok doğru (diğer taraftan sahneye çıkıp el kol hareketi yaparak bile seyirciyi gaza getirebiliyor olması). Fakat ne olursa olsun sanatçının Immortal’ın Immortal olmasındaki katkısı, emeği tartışmaya açık bir konu değil. Dolayısıyla Demonaz ve Horgh’un işi hiç de kolay değildi. Albüm çıkmadan önce yapılan “daha eski, daha saf immortal günlerine döneceğiz” açıklaması Demonaz’ın gitar çaldığı zamanlardaki gibi bir Immortal’ı temiz bir soundla dinleyeceğimizi öneriyordu bize. Peki ama bu tarz bir müzik Immortal ismini taşıyabilecek miydi?
Hadi şu cevabı en önce verelim. Evet arkadaşlar Immortal Abbath’sız da var olabiliyor. Ve evet Northern Chaos Gods iyi bir albüm. Herşeyden önce bir Abbath geleneği olan death/thrash rifleriyle black metal icra etme eğilimi devam ediyor. Ki bu aslına bakarsanız 1997 sonrası Immortal karakteristiğinin en önemli bileşeni. Diğer taraftan riflerin Abbath’ın elinden çıkmadığını anlamamızı sağlayan en önemli unsur, onun dönemi kadar renkli ve süslü olmamaları. Bir diğer Immortal alametifarikası olan soğuk akustik pasajlar Gates of Blashyrkh, Grim and Dark, Where Mountains Rise ve Mighty Ravendark gibi şarkılarda tekrar karşımızdalar ve gayet güzeller (bu arada Immortal’dan sadece akustik arpejlerden oluşan bir albüm dinlemek çok keyifli olabilirdi, kim bilir, belki bir gün) Bestelerin en güçlü olduğu yerler ise bana göre düşük orta tempolu şarkılar. Gates of Blashyrkh, Where Mountains Rise ve Mighty Ravendark bu doğrultuda albümün en karanlık, en ihtişamlı ve en keyifli anlarını içinde barındıran şarkılar.
Albümün vokal performansına gelirsek, Demonaz’ın Abbath’ın çizgisinden çok uzakta bir yerde vokal yapmadığını kendi solo projesinden zaten biliyorduk. Burada da benzer bir performans söz konusu diyebilirim. Sadece (belki) çok az ayrışmak (gölgesinde kalmamak) adına daha Abbath’a göre daha tek düze, monoton bir vokal performansı sergilenmiş. Son dönem Immortal albümlerine göre süsten, şatafattan uzak, daha doğrudan bir Immortal albümü olan Northern Chaos Gods’da vokallerde de benzer bir eğilim olması bence hiç de sırıtmıyor.
Demonaz ve Horgh çok zorlu bir işin altına girip bence alnının akıyla çıkmayı başarmış. Bir taraftan daha karanlık daha saf bir Immortal sözü tutulurken diğer taraftan Abbath çok büyük katkılarıyla kendini bulan Immortal sound’una da ihanet edilmemiş. Elbette bir At The Heart of Winter değil Norther Chaos Gods (olması da gerekmiyor sanırım). Özellikle de topluluğun ilk dönemlerine ayrıca ilgi duyan dinleyiciler için belki de At The Heart of Winter’dan beri çıkan en iyi Immortal albümüyle karşı karşıyayız diyebilirim.