Naglfar – Cerecloth

Cerecloth albüm incelemesi | İsveçli black metal topluluğu Naglfar geçtiğimiz cuma günü yeni albümü Cerecloth’u yayınladı. Topluluk bir önceki albümünü sekiz yıl önce yayınlamıştı. Oldukça uzun bir ara. Peki bu kadar beklemeye değmiş mi? Lets find out.

Naglfar kimdir?

Naglfar 1992 yılında kurulan ve o zamandan beri müziğine devam eden İsveçli bir black metal grubu. Bir önceki albümü Téras’ı 2012’de çıkartmışlardı ve topluğun kariyerinde Cerecloth ile birlikte yedi albüm var. Düşününce gayet köklü bir gruptan bahsediyoruz. Fakat köklü olmasına rağmen akım içinde ayrışamamış bir grupla karşı karşıyayız. Bu grubun kötü bir grup olduğu anlamına gelmiyor, ama karakteristik Naglfar rifler, pasajları, vokalleri (ya da aklınıza ne geliyorsa) gibi bir cümle kurmak (en azından benim için) çok zor.

Peki Cerecloth nasıl bir albüm?

Belphegor, Necrophobic gibi blackaned death metal gruplarını bilir misiniz? O toplulukların death/thrash etkisini bir kenara bırakın. Büyük oranda Cerecloth’un gitar formülünü çözdünüz.

Topluluk yıllardır bu işi yapıyor olmanın getirdiği bir ustalığa sahip ve sanırım bunu kimse reddedemez. Albümün başından sonuna kadar birçok yerde “tam bir black metal xxx’ i” derken buldum kendimi. Horns’un ve devamında gelen şarkı olan Like Poison for the Soul’un açılışları gibi. Tüyleri diken diken eden black metal açılışları nasıl yapılır gibi bir ders versem müfredata kesin alırdım.

Aynı şeyi riff yazımı için de söyleyebilirim, başta albüeü adını veren açılış şarkısı Cerecloth olmak üzere albüm çok hoş black metal rifleriyle dolu. Sound olarak da, özellikle lead gitarlarda yukarıda örnek verdiğim grupları hatırlattılar bana ki bundan da şikayetçi değilim.

Vokallere gelirsek ses tonu olarak sevgili Kristoffer W. Olivius beyin performansı hiç fena bulmamıştım. En azından ilk birkaç dinleyişimde. Fakat şarkı sözlerine biraz daha konsantre olunca, özellikle vokalin ritminde problemler hissetmeye başladım. Sözleri okuyunca ise nasıl desem… Metal’de şarkı sözü aslında çok da önemli bir şey değil diyip lirikleri kapattım.

Cerecloth öne çıkan anları.

İşte yazının en zor bölümü. Cerecloth’un içinde albüme adını veren şarkı haricinde ayrışan, öne çıkan bir şey bulmakta çok zorlanıyorum. Albüm içinde birçok güzel rif var fakat bu rifler ya ortalama ya da sıkıcı vokal performansları yüzünden güzel şarkılara dönüşmekte zorlanıyorlar. Albümde yer yer sololarla da karşılaşıyorsunuz. Hoşlar. Yani. Güzel tabii arada gitarın birden çoşması falan. O kadar.

Albümü dinlerken sık sık başka grupları anıyorsunuz. Bu duruma göre iyi bir şey de olabilir kötü de. Naglfar burada da arafta kalıyor. The Dagger of Creation da Catamenia’ı hatırlamak, A Sangunine Tide Unleashed’da ise Marduk’u düşünmek o kadar da rahatsız etmedi beni. Fakat Necronaut için aynı hoşgörüye gösteremedim. Watain. Malfeitor. 5:07. Çok üzgünüm ama ucuz bir kopyası gibi hissettirdi.

Cerecloth hakkında son sözler

Eğer bu türde icra edilen herhangi bir şeyi dinlemek keyif alıyorsanız Cerecloth sizi kesinlikle sıkmayacaktır. Hatta bahsettiğimiz ustalık sayesinde gayet keyifli anlar yaşayabilirsiniz. Fakat tür içinde daha karakteristik bir şeyler dinlemek istiyorsanız Cerecloth ne yazık ki size aradığınızı veremeyecek.