Black ve Death metal türlerinin karışımına referans olabilecek muazzam bir albüm
- Albüm Notu
Bir önceki albümü Womb of Lilithu’yu 2013 yılında çıkartan İsveçli topluluk Necrophobic blackened death metalin karanlık temsilcilerinden bir tanesi ve 23 Şubat’ta çıkan Mark of the Necrogram grubun 8. Albümü. Eskiden kendisinden haberdar olmadığım Necrophobic’i artık biliyor oluşum Mark of the Necrogram’ın Century Media etikeyle çıkmış olmasına bağlıyorum. İnanın bana Century Media’nın neden bu adamları bünyesine kattığını anlamak hiç zor değil.
Birşeyler ters giderse hem black metal hem de death metal hayranlarının sırt çevirebileceği bir formülü takip ediyor Necrophobic. Black metalin karanlık ve kötümser fesatlığını hemen hissedebildiğiniz lead gitarlar, thrash ile death metal arasında gidip gelen ritim gitarlar ve her iki tür arasında gidip gelen orta – yüksek tempo davullar. Yer yer kendini gösteren Belphegor varı soloları da unutmamak lazım. Saldırgan ama kontrollü scream vokaller de cabası. Kağıt üzerinde basit bir formül gibi gözüküyor ama yıllarca bu iki türü bir potada eritmeye çalışan onlarca gruptan gördüğümüz birşey varsa o da şudur: “Lakin ki öyle değildir”
Neyseki Necrophobic bize kaliteden başka hiç birşey vaat etmiyor. Herşeyden önce muazzam bir şarkı yazımı ile karşı karşıyayız. Topluluk “yeni yetme” bir grup olmadığı en çok burada belli ediyor. Prodüksiyon ve kayıt kalitesi artık benim ciddiye aldığım konular değil (standartlaşan tonlar, müziği dinlediğimiz platformlar vs yüzünden) o yüzden işin o tarafındaki kaliteyi meziyetten saymıyorum. Necrophobic ’i asıl ustalıkla yaptığı iş beste ve düzenleme tarafında ortaya çıkıyor. Bir kere şunu en baştan söyleyelim, Necrophobic her iki türden aldığı müzikal öğeleri harmanlamayı layığıyla yapır. Üstelik bunu oldukça renkli (kırmızı ve siyah arasındaki tonlar), dinamik ve çeşitlilik içinde yapıyor. Ne sıkılıyor ne de şarkının içinde kayboluyorsunuz. Ve hemen hemen her şarkıda aha… diyeceğiniz bir takım enteresan fikirler/pasajlar bulabiliyorsunuz (Pesta’nın üçüncü dakikasında başlayan pasaj ya da Requiem for a Dying Sun’un ikinci dakikasında başlayan yaylılar gibi – tam burada Children of Bodom, Hate Me?’yi hatırlayanlar?).
Albümün açılış şarkısı Mark of the Necrogram black metal leadleri üzerine kurulu yüksek temposuyla tüm albümden ne beklemeniz gerektiği size en başından peşinen gösteren muazzam bir parça. Özellikle albümün lead gitarlarına dair keyifli ipuçları var!. Odium Caecum, Tsar Bomba, Lamashtu ve Requiem for a Dying Sun ise dinlerken arada kendi kendinize Watain? diyeceğiniz şarkılar. Tsar Bomba, Lamashtu (evet bu ikisini bir kez daha örnek göstermek zorundaydım) ve Sacrosanct dile dolanan nakaratlarıyla akılda kalıyorlar ki ne black metal ne de death metal nakaratlarıyla öne çıkan müzik türleri değiller. Pesta ise karanlık olur ekstrem metalcilerin balladları dedirtiyor.
Bir önceki paragrafta bahsi geçen Watain benzerliğinin yanına, bana göre ondan çok daha ön planda olan Belphegor benzerliğini de ekleyelim isterseniz. Kendi adıma bu benzerlikler beni hiç rahatsız etmemekle beraber, Necrophobic ’in yaptığı müziği Watain’e göre çok daha tercih edilir buluyorum (Watain’in ise daha karakteristik bulduğumu söylemek zorundayım). Belphegor ise black/death metal düetinin referans gruplarından bir tanesi olarak kabul ettiğim için benzerliği kaçınılmaz buluyorum. Behemoth ise bambaşka bir yerde durduğu için burada denkleme onu sokamıyorum. Çünkü biraz daha karanlık atmosferde icra edilen death metal ile blackened Death metal arasında bir fark olduğuna inanıyorum.
Özetlemek gerekirse Necrophobic Mark of the Necrogram ile metal müzik dünyasının en uç iki türünü muhteşem bir ahenkle birleştirmeyi başarıyor ve dinleyecilere karanlık, güçlü ve kötümser bir ihtişamı olabilecek en melodik şekilde sunuyor. Bahsi geçen türlere yakınlık duyan dinleyicilerin dinlerken keyif alabilecek birçok şey bulacaklarından eminim. Kendi adıma albümü hayatımda dinlediğim en iyi albümler listesine (böyle bir liste henüz yapmadım ama yapsam yaparım :P) sokar mıyım ya da türün baş yaptılarından birisi diye gösterebilir miyim henüz çok emin değilim. Ama bu albümün Blackened Death metal türü için referans bir albüm olacağından adım gibi eminim.
Necrophobic Metal Archives sayfası
