Scandroid – The Darkness

Scandroid, benim favori müzisyenim Klayton dehasının synthwave projesinin adı. Bilmeyenler için kendisinin Celldweller, Circle of Dust gibi harika projeleri daha vardır. Ayrıca müziklerinin neredeyse hepsi çeşitli filmlerde ve oyunlarda kullanılmakta. Uzmanlık alanı rock-metal-electronic türlerini harmanlayıp kulaklarımızın pasını almaktır. Karşımızda 2018 tarihli “The Darkness” EP’si var. 2019’da çıkaracağı devamı olan “The Light” EP’si öncesi bu kritiği yazmak istedim. Aslında Scandroid bu EP öncesi 2 tane albüm yayınlamış durumda. Projenin, kendi adını taşıyan mükemmel debut albümü ve ardından gelen gereksiz Monochrome gibi 2 albümü bulunmakta. 

Monochrome’dan sonra bu EP ilaç gibi geldi diyebilirim. “Into the Darkness” introsu hariç 5 şarkı var. Intro’dan sonra gelen “Phoenix” beni çok şaşırttı. Klayton’ın Scandroid projesinde ilk defa bu kadar metal ile flört ettiğine şahit oldum. Rahatlıkla Celldweller’da yer alabilecek bir parça. Dinleyicinin tüm dikkatini üstünde istiyor ve yakaladığında bırakmıyor. Ardından gelen “The End of Time” ise daha oturaklı bir synthwave şarkısı. Karanlık atmosferi çok iyi yansıtmış ve ayrıca Klayton vokallerini bu şarkıda çok sevdim. EP’nin adıyla örtüşen derinden gelen daha mekanik ve şeytani bir vokal tonun yakalamış. Retrowave atıflarına epey yer vermış bu şarkıda. Sırada “Onyx” var. EP’deki en eh işte dediğim şarkı. Fazla “Stranger Things” etkisi var. Gerçi şarkının ikinci yarısın enerjisi çok yüksek. Son iki parça “Red Planet” ve “Out of Darkness” karanlık atmosferi olan harika katmanlı dark synth parçaları. 

EP’nin orijinal parçaları burada bitmekle beraber EP’nin kendisi burada bitmiyor. Devamında farklı müzisyenlerin remixleri var. Eskiden remix olayına çok karşı çıkan biri olarak, yıllar geçtikçe remixlerden oldukça keyif almaya başlamama ben de şaşırıyorum ve diyorum ki EP’deki tüm remixler çok başarılı. Özellikle “Onyx” Hexenkraft remixi orijinalinden bence daha iyi. Bu kadar keyif alacağımı tahmin etmiyordum.

Klayton abimizin asla vazgeçmediği bir nokta şarkı sözleri ve vokaller. Bu biraz Syntwave mantığına ters olmakla beraber Scandroid’i özgün kılan etmenlerin başında geliyor. Bu durumdan rahatsızsanız Scandroid size göre olmayabilir. Ama Klayton sizi de düşünerek şarkıların enstrümental versiyonlarını da EP’nin içine koymuş durumda. Dinlememeniz için hiçbir sebep yok. Klayton diğer projelerinde olduğu gibi concept albümleri çok sever. Burada da karanlık temasına sadık kalarak dark synth yaratmış ve kalıpları sadece bu tema üzerinde zorlamış. Çok deneysel bir müzik beklemek hata olur. Klayton ayrıca bir prodüktör olarak en sevdiğim şahıstır. Burada da döktürüyor. Klavyelerin synthwave ile olan uyumu ve elektronik davulların ritimleri ve kalitesi üst düzey. Klayton kadar bu fusion işini iyi yapan birini görmedim.

Bu kadar övgüden sonra EP’nin zayıf taraflarına gelecek olursak. Şarkı sözleri ve loopların fazla oluşu pek olmamış dedirtti. Klayton ne yazık ki vasat bir şarkı sözü yazarı. Söz yazma ısrarından da vazgeçmiyor. O açıdan inatçı biri ama burada 1 puan kıracağım. Loop konusunda şarkı uzunlukları fazla olmamakla birlikte bir tık daha kısa tutularak daha vurucu olabilirmiş. Bundan da 1 puan kıracağım. Genel olarak Dark Synth dinleyicilerini epey tatmin edeceğini dünüyorum. Harika remixleriyle beraber mutlaka dinleyiniz