Bomba gibi bir death metal albümü, türü seven kaçırmamalı
- Albüm Notu
2018’in ilk çeyreğinde çıkan albümler içerisinde gelişine en heyecanlandığım albümlerden bir tanesi Demonical’dan Chaos Manifesto oldu. Albümden yayınlanan ilk single Towards Greater Gods ile başlayan bu heyecan ikinci single A Void Most Obscure ile artmaya devam etti. Metal Archives’ın dediğine göre kariyerine 2006 yılında çıkardığı Bloodspell Divine demosuyla başlayan İsveçli topluluk 27 Mart’ta heyecanla beklediğimiz albümü yayınladı ve gördüm ki duyduğum heyecan boşa değildi!
Demonical Chaos Manifesto ile dinleyicilere oldukça rafine bir death metal deneyimi vaat ediyor. Tercih edilen sound/prodüksiyon tasarımı 5 kişilik, gerçek bir metal line-up’ı dinlediğinizi hissettiriyor. Yani üst üste kaydedilen çalgılar ve birbiri içine girmiş enstrüman tonları arasında “lan bunu canlıda nasıl kotarıyorlar” demiyorsunuz. Her ne kadar kayıt kalitesinin artık standartlaşan bir şey olduğunu düşünsem de aynı şey prodüksiyon ve ses tasarımı için geçerli değil. Bu doğrultuda özünde kondisyon ve performans müziği olduğunu düşündüğüm Death Metal için böyle organik ses seçilmiş olması albümün samimiyetini benim gözümde oldukça arttırıyor.
Besteler tarafında Demonical’ın daha geleneksel bir death metal anlayışı olduğunu hemen söyleyelim. Müziğin yer yer melodik death metal’e ve birazcık da black metal’e selam çaktığını hissetseniz de genel olarak Demonical’ın durduğu yer orta ve orta yüksek tempo arasında seyreden klasik bir death metal.Ama ne death metal…
Bir kere özellikle temponun daha yüksek olduğu şarkılarda o kadar güzel ritim yakalanmış kı her hangi bir boyun rahatsızlığınız yoksa albümü dinlerken istemsizce kafanızın sallarken yakalayacaksınız kendinizi. Bu durum için davul yazımındaki “metronomu dert etmeyin sizin ilacınız bende” tutumunu ayrıca taktir ettiğimi belirtmem gerek. Lead gitar kullanımında doğal olarak “melodik ön ekli” gruplar kadar gösterişli bir tavır olmamakla beraber “tadında/kararında” riflerle şarkıların lezzeti arttırılmış. Soloları da düşünürsek müzikal olarak verdikleri her kararın arkasında bu “tadında/kararında” yaklaşımının olduğunu bir kere daha teyit edebiliriz.
Bence Demonical’ın çok iyi yaptığı şeylerden bir tanesi de Nakarat yazımı. Son dönemde dinlediğim ekstreem türlerde müzik icra eden toplulukların bu konuya daha fazla önem vermesine gerçekten çok seviniyorum. A Void Most Obscure, Towards Greater Gods, Välkommen undergång ve From Nothing gibi şarkıların nakaratlarındaki catchy ve karakteristik atmosfer her seferinde tüylerimi diken diken ediyor. A Void Most Obscure nakaratıyla size betondan bir duvara çarpma etkisi yaratırken, Towards Greater Gods Amon Amarth’tı hatırlatan folklorik bir ihtişama sahip. Öyle ki nakarat girişinde kendi kendime Fire diye bağırmamak için kendime dikkat etmem gerekiyor (metroda falan sıkıntı olur). Välkommen Undergång’a dair içimde kalan tek şey şarkının İngilizce olmaması, zira çift vokalleriyle beraber adeta albümün stadyum marşı olan şarkı belli ki topluluğun İsveç konserlerinde seyircilerle beraber söylenmek için yazılmış. From Nothing’i de albümün death metal balladı olarak ayrı bir yere koyuyorum. Albümün kapanışı Death Unfaitful ise nakarat benzerlerliğiyle Towards Greater Gods’un daha groove bir tekrarı gibi.
Evet, Chaos Manifesto dinleyicilere rafine bir death metal deneyimi sunuyor ve bunu çok büyük bir ustalıkla yapıyor. Üstelik sade prodüksiyon tasarımı sayesinde daha da net anlıyoruz ki bu ustalık en çok şarkı yazımı ve düzenlemesinde vuku buluyor. 2018’ın daha ilk yarısını bitirmeden bir birinden güzel bir sürü albüm çıktı ve öyle gözüküyor ki çıkmaya da devam edecek. Yıl sonuna doğru bu albümlerin kaçı akılda kalacak şu aşama da bir şey söylemek çok zor fakat Demonical Chaos Manifesto yılın albümleri aday adayı listeme güçlü bir şekilde girmeyi başardı. Betondan bir duvar gibi, 1000 ton çeken bir yumruk gibi bir death metal albümüne ihtiyacını varsa size müjdeler olsun, Chaos Manifesto aradığın cevap!
