Elseetoss – Elseetoss

Elseetoss kendi adını taşıyan ilk albümü ile piyasaya çıkan Birleşik Amerikalı yeni bir black metal grubu. Haliyle duymamış olmanız muhtemel. Spotify’da da en son 87 kişi dinliyordu. İki kafadarın kurduğu grubun bu ilk albümünü Musiki Cemiyeti sakinlerine tanıtmak istedim. Çok detaylı ve derinlemesine bir yazı yazasım şu aralar pek içimden geçmiyor. Sıcakların bastırmasının ve ikinci doz aşının koluma yaptığı ağrının da etkisi olabilir nedenler arasında. Peki neden bu grubu yazıyorum? Çok anlam veremediğim bir şekilde kendimi dönüp dönüp albümü dinlerken buluyorum. Atmosferik post black metal benim genel olarak saygı duyduğum bir tür her ne kadar bu tarzdaki bilinen grupların çok abartıldığını düşünsem de. Sanırım bu aralar bu tür bana iyi eşilk ediyor. Bir de değinmeden geçemeyeceğim Darkthrone bir kez daha beni hayal kırıklığına uğrattı. Albümü baştan sona dinlemeyemedim bile. Kötü bir Black Sabbath kopyası olmuş. Sanırım benim için Darkthrone sayfası böylece kapanmış oluyor.

Elseetoss‘a dönecek olursak, albümde 8 şarkı var türün kalıpları ve şarkı yapıları değerlendirildiğinde klasik 6-9 dakika uzunluk bandında gidip gelen şarkılar. Albüm dinlemeye başladığımda, baterilerin rezalet olması ilk dikkatimi çeken şey oldu. grubun iki kişiden oluştuğunu söyledim. İki eleman da baterist değil. Drum machine kullanmadıkları da belli ama tam bilemedim. Özellike ilk iki şarkıdaki davullar gerçekten rahatsız etti beni. Neyseki sonraki şarkılarda çok daha iyi oturmuş ve hatta yer yer çok kaliteli hale bürünmüş. Benim yazıları takip edenler bilir özellikle black metalde davullar benim için ayrı bir yere sahiptir. O yüzden açıkçası albüm benim için iyi başlamamıştı. Ama yiğidi öldür hakkını yeme. Riffler ve melodiler o kadar hoşuma gitti ki elimde olmadan tekrar tekrar albümü dinlememe yol açtı.

Evet sanırım müziğin en vurucu kısmı tremolo melodiler ve rifflerin yarattığı atmosfer. Vokaller de iyi olunca bu amerikalı arkadaşlar piyasaya iyi bir giriş yapmış oldu. Elemanlar black metalin sonsuz kombinasyona sahip melodi zenginliğinden yararlanmasını bilmişler. Çok güçlü gitar kayıtları ile bu tarz melodileri dinlemenin keyfi albümü spotify’da tekrar tekrar çalmamın sebebi sanırım. Müzisyenlerin şarkı yazımında pek sıkıntı çektiğini düşünmüyorum. Şarkılar genel olarak aranjman ve yapısal olarak ustaca yazılmış; bazı öne çıkan bariz saçmalıklar olsa da. Örneğin bir şarkıdan diğerine geçişte albüm sorun yaşıyor. Bütünlükten kopuyor. Hatta Funeral şarkısının 4.33’de değişen kısmı bence abuk sabuk birşey olmuş. Hiç bir şekilde albüm bütünlüğüne yakışmayan punk/black bir hale bürünüyor. Çok anlamsız ve gereksiz buldum. Bu tarz deneysel işlere kalkışmalarına gerek yok çünkü becerememişler. Onun dışında elemanlar gitarlar ve basslar konusunda enstrümanlarına çok hakimler. Bu da iyi bir artı olarak müziğe yansımış.

Fazla uzatmayacağımı söylemiştim. İlk iki şarkının davullarının kötü olmasından dolayı baştaki şarkıları beğenmezseniz albümü dinlemeyi bırakmayınız. Ardından müzik kendine geliyor ve iyi bir hale bürünüyor. ABD black metalini düşününce, ülke artık zaten sadece thrash ve death metalin kalbi değil. Black metalin globalleşen dünyasında ülkeden çok iyi işlerin çıktığı aşikar. Albüm son dönemlerde dinlediğim en orijinal melodilere sahip çalışmalardan bir tanesi. Atmosferik post black metali sevenlerin zaten dinlemesi farz olan bir çalışma. Türü merak edenlerin de rahatlıkla başlangıç albümü olabilir. Öne çıktığını düşündüğüm şarkılar Purgatory, Autumn Leaves and Frost ve kapanış şarkısı The End. Özellikle Purgatory öyle böyle değil acayip iyi bir şarkı. Bu üç şarkıyı kütüphaneme eklemekten hiç çekinmedim. Albüme açıkçası gönlümden epey yüksek bir puan vermek geçiyor ama şu davullar canımı çok sıkıyor.

PS: An itibariyle sanırım dünyada albüm hakkında yazılmış ilk kritik bu olabilir.