Belçikalı black metal grubu Enthroned 5 yıllık bir aradan sonra Cold Black Suns adlı yeni albümüyle tekrar karşımızda. 1993 yılından beri kariyerine devam eden köklü topluluk şimdiye kadar 11 albüm çıkardı (Cold Black Suns dahil) ve black metalin bir çok farklı köşesine dokundu. Tetra Karcist ile birlikte klasik black metal anlayışını yavaş yavaş geride bırakmaya başlayan topluluk daha kült, daha karanlık ve rahatsız edici bir patikadan yürümeye başlamıştı. Cold Black Suns işe bu patikanın şimdilik son durağı.
Cold Black Suns kaosun, korkunun, ayin vari bir meditasyona dönüşmesinin şiddetli bir tasvirine benziyor. Bir iki şarkı haricinde hemen hemen tüm şarkılarda yüksek black metal tempolarıyla saykodelik temiz gitar pasajlarını bir arada deneyimleyebiliyorsunuz. Hosanna Satana albümün en saldırgan yönünü temsil ederken Oneiros ise en saykodelik tarafında duruyor. Vapula Omega gibi bir parçada Behemoth oryantalizmi hissedilirken (dur kalklı bölümüyle albümün en iyi şarkılarından), Aghoria’daki korolarda kendinizi mistik, kült bir ayinin içinde buluyorsunuz.
Bahsi geçen şarkıların dışında kalan Silent Redemption, Beyond Humane Greed, Smoking Mirror, Son of Man ve kapanış Womb of Violence benzer bir dengeyi topluluğun geçmişindeki estetik anlayışına daha yakın duran bir yaklaşımla üretmeye devam ediyor. Eskiden yer yer hissedilen folk etki yerine daha groove, daha oryantal bir yere çekilmiş. Çok başarılı bir tercih zira bu yaklaşım grubun mistis yönünün ciddiyetini arttırıyor.
Black metal gruplarında, neredeyse türün ilk zamanlarından beri olan bir alışkanlık vardır (aslında diğer ekstrem metal türlerinde de var bu durum). Hani şu black metal balladları ya da şarkıların bir bölümünde ortaya çıkan, daha melankolik, duygusal, tüyleri diken diken eden katharsis anları. Bu yaklaşım yer yer klişeleşse de iyi yapıldığında da albümün akılda kalıcığını ciddi derecede arttırıyor.
Enthroned Cold Black Suns’da bu katharsis anlarından neredeyse tamamen vaz geçip yürümesi çok daha zor bir patikaya girmiş. Belki de kökleri 90’lara kadar giden bir grup olduğu içindir (fakat şu an kadroda kurucu üye bulunmaması :P), bu zor yoldan alnının akıyla neredeyse çıkmış. Neredeyse diyorum zira yer yer albümün tek renkleşmeye başladığını hissedebilirsiniz. Yine de Cold Black Suns black metal’in huzursuz mistikliğini yoğun bir anksiyete ve şiddet eşliğinde yaşamanızı sağlayan çok iyi bir albüm. Türe ilgili olanlar muhakkak dinlemeli.
Bir yanıt yazın