Scour – Grey EP İncelemesi | Scour 2015’te kurulan bir çeşit underground süper grup. Kadroda, Phil Anselmo-Vokal (Down, Pantera, Philip H. Anselmo & The Illegals, Superjoint); Derek Engemann-Gitar (Cattle Decapitation, Conflux, Covenance, Christ Hate); John Jarvis-Bas Gitar (Pig Destroyer, Fulgora, All Will Fall); Jesse Schobel-Davul (Oracle, Cast The Stone) ve Chase Fraser-Gitar (Conflux, Continuum) bulunmakta. Elemanlar Anselmo babanın Housecore Records’u altında toplanıp 2016 yılında Grey adını verdikleri EP’yi çıkardılar. Müzisyenlerin diğer gruplarına bakılınca yapılan müziğin extreme metal olduğunu kestirmek güç değil. Müzik için kısaca death/grind vokalli amerikan black metali demek yanlış olmaz.
Grey EP’de toplam 6 şarkı var ve bir tanesi(Tactics) geçiş parçası. Şarkıların tümü 3 dakikanın altında. Kalan beş parçanın hepsi çok hızlı ve asla taviz vermiyor. Davullar tamamen blast beatslerden oluşuyor. Fazla hayalgücüne yer bırakmıyor. Bas gitar beklendiği gibi mix sırasında kaybolmuş. Geriye kalan elektro gitarlar ve vokaller müziğin öne çıkan kısımları.
İki gitaristin de birbirleriyle uyumu çok iyi. Riffler ise en sevdiğim kısım. Black metali yeniden keşfetmeye çalışmamışlar. Böyle bir kaygıları da yok. İyi de olmuş. Yenilikçi olmadığı için bazı dinleyiciler eleştirebilir lakin çalarken müzisyenlerin çok eğlendiği ve duygularını gitarlara aktardığını hissettiğimi söylemeliyim. EP zaten kısa ve tavizsiz olduğu için müzikten sıkılma şansınız yok ve 13 dakikada gitarlar kulaklarınızın pasını alıyor.
Vokaller ise Phil babanın son yıllarda dinlediğin en iyi performanslarından. Phil Anselmo’yu yakından takip edenler zaten bilir extreme metali ne kadar sevdiğini. Christ Inversion veya Viking Crown hatırlayanınız var mı? Müziğin aksine vokallerin klasik black metal vokalleri olmadığını belirtmek gerekli. Death ve Grindcore sularında çığırtan başlangıçta kendisinden pek alışık olmadığımız bir vokal denemesi. İlk dinleyişte bazılarınıza garip gelebilir ama dinledikçe cuk diye oturduğunu farkedeceksiniz. Şarkı sözleri ise çok iyi. Phil Anselmo için ne düşünürseniz düşünün adamın şarkı sözü yazma becerisine sahip çok az kişi var.
EP’deki favori parçam giriş şarkısı olan Dispatched. Herhangi bir kusuru bulunmayan çok çok iyi rifflere sahip albümü özetleyen bir şarkı. Bir diğeri de kapanış parçası Tear Gas.
Günümüzdeki herşeyin inanılmaz hızlı bir şekilde tüketildiği bir ortamda ben az ama öz olsun düşüncesine sahip bir müzik dinleyicisiyim. 10-12 şarkılı birkaç single dışında vasat parçalardan oluşan bir albüm dinlemektense EP’lerin ve single’ların daha iyi olduğunu düşünüyorum. Hatta daha ileriye giderek grupların her yıl bir-iki single çıkartıp hiç albüm çıkartmasına gerek olmadığı kanaatindeyim. Ya da albüm çıkartacaksanız ikiye bölüp EP’ler halinde yayınlaması ve dinleyiciye şarkıları hazmetmesi için zaman tanınması taraftarıyım. Nitekim Scour bir yıl sonra 2017’de Red adında ikinci bir EP yayınladı. Bu EP’yi severseniz Red’e de kulak kabartmak isteyeceksinizdir.
Kritiği böylece; Let the war be waged, With tear gas taxing!!! diyerek bitirelim.
Bir yanıt yazın