Vaura – Sables

Amerikalı deneysel topluluk Vaura çok uzun süren bir bekleyişten sonra 3. albümü Sables ile müzik severlerle buluştu. Kendi adıma Nisan ayının sonunda çıkan bu albümü merak ve heyecanla bekliyordum. Şimdiyse… konuşmamız gerek arkadaşlar.

Vaura da kim?

2012 yılında kurulan ve bugüne kadar Sables dahil 3 albüm çıkartan Vaura için Amerikalı bir avant-garde metal/rock grubu diyebiliriz. Ya da açılış paragrafımızdaki gibi deneysel de diyebiliriz. Kadrosundaki müzisyenler ise Vaura haricinde birçok toplulukta yer alan isimler. Metal-archives’den kadroya bakmanızı tavsiye ederim.

Vaura nasıl müzik yapıyor?

Bu soruya şimdilik yüzeysel ve sadece ilk iki albümü kapsayan bir cevap vermek istiyorum. Avant-garde bir yönü olan topluluk aynı zamanda black metal’e de dokunuyor. Avant-garde yönünü ise bu türde müzik yapan grupların aksine çok farklı bir kaynaktan besliyor. Hayır dostlar ne klasik müzik ne de alışkın olduğumuz bir başka şey. Vaura gayet new wave/synth pop ile metali hatta black metali birleştiriyor. En azından bir dönem öyle yapıyordu diyelim.

Tamam konuyu biraz daha basitleştirelim. Depeche Mode’u ve o türde müzik yapan grupları biliyorsunuz. O müziğin ballad’larını alın. Bir kaç ton karartın. Davul ve telli çalgılara black metal dopingi yapın. Vokali ise ağırlıklı melankolik synth pop denizlerinde bırakın (yer yer kendini gösteren Amerikan Black Metal scream’leri de bir kenarda dursun). Vaura işte böyle bir müzik yapıyordu.

Vaura’yı özel kılan şey ne?

Vaura’nın başarısı sadece şimdiye kadar denenmeyen bir müzikal evliliği kurgulayabilmiş olması değil. Bunu kendine has bir karakter yaratarak yapmış olması. Topluluğun ilk albümü Selenelion bana göre oldukça başarılı bir ilk albüm olmakla beraber, black metalin biraz daha öne çıktığı (fakat new wave yönünün geriye gitmediği) The Missing tam anlamıyla bir baş yapıttı (değeri asla anlaşılmayacak bir albüm daha…). Muhakkak dinlemelisiniz.

Peki Sables nasıl bir albüm?

Sables topluluğun black metal hatta metal yönünün iyiden iyiye kaybolduğu bir albüm. Dolayısıyla ağırlıklı olarak gitarlarla icra edilen yeni nesil bir new wave/ post rock kırması diyebiliriz Sables’ın deneysel müziğini tarif etmek için.

Genelde grupların tarz değişimini dert eden bir dinleyici sayılmam. Hele de yeni tarzlarıda hoşuma gidiyorsa. Vaura’da ise durum biraz daha farklı. Bir kere topluluğun The Missing ile yakaladığı tür ve ses o kadar eşsizdi ki. O tür ve sesin devamı niteliğinde bir tane daha albüm çıkması gerekirdi. Sables her şeyden önce bu beklentiyi karşılayamıyor. Ama bu da sineye çekilebilecek ya da şımarıkça bulunabilecek bir hayal kırıklığı olabilirdi. Eğer Sables besteleriyle beni yakalamayı başarabilseydi.

Sables’ın en büyük sorunu bu aslında. Besteler yeterince çekici değil. Black metalin sahneden tamamen çekilmesi topluluğun müziğine enteresan bir atmosfer kattığını bir gerçek. Fakat durağan vokal performansı ve lead melodilerin akılda kalıcı olmayı başaramaması müziği çok çabuk sıkıcılaştırıyor.

Elbette Sables tamamen boş bir albüm değil. The Lightless Ones ve The Ruins (Hymne) cidden çok güzel şarkılar. Her ikisi de Vaura’den beklediğim her şeyi veren şarkılar. Kendilerini ballad olarak kabul ettiğim için topluluğun black metal yönünden yoksun olmaları bile sorun değil. Bu iki şarkıyı şiddetle tavsiye ederim. Fakat albümün genelinde ne yazık ki çok ciddi bir dinamik eksikliği var.

Sables hakkında son sözler

Vaura çok özel bir topluluk. En azından benim için bir dönem öyleydi. Sables’ın ise en büyük sorunu, topluluğun bu değişime henüz tam hazır değilken çıkmış olması gibi geliyor bana. Grubun eski işlerini bilen ve tadı damağında kalmış bir dinleyici olarak Sables benim için ciddi bir kursakta kalma hali. Elbette çok kötü bir albüm değil özellikle kendine münazır melankolik atmosferi dikkate değer. Fakat The Missing’den sonra gelmesini beklediğim albüm kesinlikle bu değildi.