Muhtemelen bu yılın en iyi black metal albümlerinden birisi. Fakat bu yılın baş yapıtı bu albüm olmayacak.
- Albüm Notu
Watain için son 10 yılın en merak uyandıran black metal gruplarından bir tanesi demek sanırım hiç de yanlış olmaz. Yer altından çıkardıkları ilk albüm Rabid Death’s Curse ile başlayan yolculukları hala devam ediyor ve her yeni albümle beraber daha da geniş kitlelere ulaşmayı başarıyorlar. Her ne kadar The Wild Hunt topluluğun hayranlarını ikiye bölmüş olsa da bu durum topluluğun black metal dünyasının en saygın topluluklarından birisi olmayı başardığı gerçeğini değiştirmiyor. Dolayısıyla ister istemez topluluk yeni bir albüm yayınlayacağını duyurunca metal basınında bir heyecan oluşuyor. Trident Wolf Eclipse sırf bu yüzden bile 2018’in en önemli black metal albümlerinden bir tanesi, buna hiç şüphe yok.
Lawless Darkness’ı baya sevmiş fakat The Wild Hunt’ı karşı hiç birşey hissetmemiş birisi olarak Trident Wolf Eclipse için oluşan heyecanı albüm çıkana kadar paylaştığımı söyleyemem. İlk yayınlanan single olan Nuclear Alchemy de bana bu konuda yardımcı olamamıştı. Albüm çevrimiçi müzik dinleme platformlarına düştüğü zaman ise birazcık da yükselen hype’ın etkisine kapılıp hemen albümü dinlemeye başladım. Birkaç gündür Watain’den başka birşey dinlemiyorum (Shining hariç) ve dürüst olmak gerekirse halimden gayet memnunum.
Watain, Trident Wolf Eclipse’de kendi müzikal sınırları içinde sıkışmayan, tabiri caizse siyah, gri, kan kırmızısı ve çöl kahvesi renklerinden oluşan bir palette tek düze olmaktan uzak bir müzik icra ediyor. Ki bu bile böyle bir albüme geçer not vermek için yeterli olabilecek bir sebep. Fakat daha fazlasını yapıp Watain’in bu albümde yaptığı müziğe daha büyük bir mercekle baktığımız zaman… Herşey iki temel bileşen üzerine kurulu, ilk bunu fark ediyoruz. Birinci bileşen klasik Norveç black metali dinamiklerinden oluşuyor. Diğeri de heavy/thrash/punk etkili black metalden. Genel olarak albümde hemen hemen her şarkıyı bu iki bileşen inşa ediliyor. O şarkıyı hangi tarafın taşıdığı ise şarkıdan şarkıya değişiyor.
Elbette Watain’in Trident Wolf Eclipse’de icra ettiği müziği bu iki bileşenle tarif edip konuyu kapatırsak hem albüme hem de topluluğa çok büyük haksızlık etmiş oluruz. Çünkü Watain black metalin alametifarikası olan klasik alternatif picking rifleri üzerine kurulu şarkılarda bile sizi tamamen kendisine ait kaotik, saldırgan ve kesinlikle tekinsiz bir karnavalın içine sokmayı başarıyor.
Örneğimi klasik black metal tarafından özellikle verdim çünkü bana göre Watain’in asıl iyi yaptığı şeyi tarz bir black metale kendi dokunuşunu kattığı zaman yapıyor. Dolayısıyla da Trident Wolf Eclipse’in asıl güzelliği bu sularda yüzdüğü yerlerde. Neredeyse Lawless Darkness albümünden fırladığını düşündüğüm Sacred Damnation, 90’lar sonunda Norveç’ten bolca çıkan melodik black metal şarkılarını hatırlatan Teufelsreich albümün en sürükleyici ve en çekici şarkıları. A Throne Below ise Watain’in klasik black metal metodlarıyla nasıl harikalar yaratabildiğinin muhteşem bir ispatı gibi. Şarkının 1. dakikasından sonra kendini gösteren lead gitarların şarkıyı çıkardığı yer muazzam. Dark Funeral vari davullarıyla Towards the Sanctuary ve ortasındaki melodik pasajla akıllarda yer eden The Fire of Power albümün “pure black” tarafını temsil eden diğer gayet güzel şarkıları.
Öteki tarafta ise… İlk dinlediğimde de hiç heyecanlanmadığım groove bir kaosu hatırlatılan, çıldırsam çıldıramadığım, kopsam kopamadığım, sürekli kursağımda kalan bir şarkı Nuclear Alchemy. İlk dinlediğimde de bunu düşünmüştüm. Biraz önce dinlediğimde de. Furor Diabolicus ve Ultra (Pandemoniac heavy/thrash/punk etkisiyle kendisini gerçekleştiren şarkılar. Kesinlikle kötü değiller, hatta teker teker baktığımda hepsinin kendince birkaç numarası, bir kaç güzel fikri var. Tabiri caizse adamların formül gayet güzel çalışıyor. Mesela Furor Diabolicus’un lead gitarları. Kesinlikle iyi fikir ama… Ama işte sorun şu ki bu fikir beni o kadar da etkilemiyor.
Trident Wolf Eclipse kesinlikle bu yılın en önemli black metal albümlerinden bir tanesi. Arkasındaki emeği ve özeni ilk notadan outronun son saniyesine kadar hissedebiliyorsunuz. Peki bu albüm hepimizin beklediği bir sonra ki Watain baş yapıtımı? Eğer tüm şarkılar yukarıda bahsettiğim klasik/pure black metal tarafında olsaydı benim için kesinlikle öyle olacaktı. Şu an için benim gözümde Watain’in müzikal başarılarını aşağıya çekmeyen, oldukça keyifli bir albüm olmakla yetinecek Trident Wolf Eclipse. Bence hiç de fena bir sonuç değil.
